یکی بود که خودش نبود

جانّی رُداری در سال ۱۹۲۰ در اُمِنیا، روستایی در نزدیکی شهر نُوارا، متولد شد. بعد از یک دوره تجربه‌ی تدریس در مقطع ابتدایی، به‌عنوان روزنامه‌نگار شروع به کار کرد و تقریباً تصادفی، نوشتن برای کودکان و نوجوانان را آغاز کرد. رُداری در ابتدای جوانی، پس از شناخت آثار داستایوسکی و نویسندگان و فیلسوفان آلمانی‌زبان، کتابی به نام دفتر فانتزی‌ها در زمینه‌ی هنر داستان‌نویسی نوشت. او داستان‌‌های زیادی نوشته که به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه شده‌اند. به‌‌نظر رُداری قصه‌ها و ترانه‌های کودکانه همگی بازگوکننده‌ی واقعیت‌های کوچک و بزرگ روزانه‌ای است که در جامه‌ی فانتزی عرضه می‌شوند. رُداری همچنین جوایز بسیاری، از جمله جایزه‌ی معتبر هانس کریستین اندرسن (۱۹۷۰)، را از آن خود کرده است. او در سال ۱۹۸۰ در شهر رُم درگذشت.

خاویر سابالا در سال ۱۹۶۲ در شهر لئون، در کشور فرانسه، متولد شد. او در رشته‌ی گرافیک و طراحی در مدرسه‌ی هنر اویدو در مادرید تحصیل کرده است؛ جایی‌که در سال ۱۹۸۴ برای زندگی به آنجا نقل‌مکان کرد. سابالا ابتدا تصویرگری را با فعالیت در مجله‌ها، شرکت‌های تبلیغاتی و انیمیشن شروع کرد. پس از آن برای انتشارات مهم اسپانیایی، اروپایی، آمریکای لاتین و آسیایی فعالیت کرد. او بیش از هشتاد کتاب تخیلی و شعر را برای کودکان تصویرگری کرده که برخی از آن‌ها را نیز خودش نوشته است. این کتاب‌ها به بیش از شانزده زبان ترجمه شده‌اند. او همچنین تصویرگری کتاب‌های نویسندگان مشهوری همچون سروانتس، شکسپیر، گارسیا لورکا و رُداری را بر عهده داشته است. مهم‌ترین بخش فعالیت سابالا در کارهای اخیرش تدریس دوره‌های تصویرگری و ادبیات در کشورهای مختلفی مانند ایتالیا،‌ کلمبیا، اکوادور، ایران،‌ کوبا و ... در دانشگاه‌ها،‌ کتابخانه‌ها و مدارس هنر بوده است.

غلامرضا امامی در سال ۱۳۲۵ در اراک متولد شد. او در دانشگاه رم در ایتالیا علوم سیاسی خوانده است. امامی مدتی طولانی مدیریت انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را بر ‌عهده داشت و با روحیه‌ای آشتی‌جویانه، برای برپاماندن کانون در دوره‌های مختلف تلاش کرد. او که نویسنده و مترجم آثار کودک و نوجوان است در حوزه‌ی بزرگسال نیز آثاری به‌یادماندنی چاپ کرده است که از آن‌ جمله می‌توان به مصاحبه‌های اوریانا فالاچی با امام خمینی، مهندس بازرگان، قذافی و … اشاره کرد. ترجمه‌ی او از آثار غسان کنفانی، امبرتو اکو و فیروزه دوما نیز در پرونده‌ی فعالیت‌های ادبی و فرهنگی‌اش چشمگیر است. غلامرضا امامی معتقد است برای نویسنده‌بودن باید سهمی از کودکی‌مان را همواره زنده نگه‌ داریم. اثری از او با عنوان «آی ابراهیم» برنده‌ی جایزه‌ی شورای کتاب کودک و «عبادتی چون تفکر» و «فرزند زمان خویشتن باش» هم برنده‌ی جایزه‌های جهانی در جشنواره‌ها‌ی لایپزیک و ژاپن شده‌‌اند. سه قصه‌ی امبرتو اکو به‌ترجمه‌ی او نیز در سال ۱۳۹۴ جایزه‌ی کتاب‌های برتر کودک و نوجوان را دریافت کرد.