بهمن دارالشفایی سی‌وهفت‌ساله است. توی دانشگاه مهندسیِ مواد خوانده، اما هیچ‌وقت کارِ مهندسی نکرده. خیلی زود رفته سراغ روزنامه‌نگاری و بعد هم ترجمه‌ی کتاب. بیشترِ کتاب‌هایی که ترجمه کرده، برای بزرگ‌ترهاست، ولی عاشق این است که برود کتاب‌فروشی و برای بچه‌های دوست و فامیل کتاب بخرد. خلاصه آن‌قدر وسط کتاب‌ها چرخید که آخرش تصمیم گرفت خودش هم چند تا کتاب کودکانه ترجمه کند. اولین کتاب کودکانه‌اش مجموعه‌ی خرسی به نام پدینگتون بود. بعد هم رفت سراغ فیزلبرت استامپ و نویسنده‌ی ریشویش و همین کتابی را ترجمه کرد که توی دست شماست.
