شبنم سعادت از همان بچگی سرش توی کتاب بود، گاهی هم شب‌ها با چراغ‌قوه زیر پتو تا صبح کتاب می‌خواند. سال آخر دبیرستان بود که تصمیم گرفت دکتر نشود و برود سراغ ترجمه، هی کتاب بخواند و هی ترجمه کند تا بقیه هم بخوانند. اما انگار دکتری هم توی تقدیرش بود، البته با این تفاوت که از بیمار و مطب خبری نبود. بعد از گرفتن کارشناسی ارشد، به بریتانیای ابری و بارانی رفت و آنجا در رشته‌ی مطالعات ترجمه و فرهنگ دکترا گرفت. دو جین کتاب ترجمه کرد و بعد آمد سراغ هوپا، ناشر کتاب‌های خوردنی، تا دختر خاندان گات را به کتابخوارهای ایرانی معرفی کند.
