مهدی تجلائی‌فر

در کودکی بچه‌ی ترسویی بودم. الان هم آدمِ بزرگ ترسویی هستم. بچه که بودم می‌رفتم سراغ داستان‌های ترسناک تا ببینم بقیه آدم‌ها چطور با چیزهای ترسناک روبه‌رو می‌شوند تا یاد بگیرم یک‌کم شجاع‌تر باشم. از دارن شان و آر. ال. استاین در بچگی رسیدم به آلن پو و لاوکرفت در بزرگسالی. آنقدر داستان‌ها را دوست داشتم که ادبیات انگلیسی خواندم و بعد با خودم گفتم حالا که تا اینجا آمده‌ام، چرا چندتا هم کتاب ترجمه نکنم؟ هنوز هم شیفته‌ی داستان‌ها هستم، چون آن‌ها نه تنها شجاعت، بلکه چیزهای خیلی خوب دیگری مثل مهربانی و مقاومت و انسان‌بودن را هم به آدم یاد می‌دهند.